Liveness represents a contradiction for the white cube set up of timeless eternality, and a confrontation for the spectator who is, in this scheme of things, imagined as a spiritual, ‘disembodied eye’ rather than a physical presence

In 'Is the living body the last thing left alive' by Cosmin Costinas and Ana Janevski

Hoe werkt die liveness in digitale tijden?

Samen met kunstenaars uit Brussel, Dublin, Jeruzalem en Berlijn onderzoek ik deze vraag via Zoom.
We ontwikkelen een performance score die zich baseert op een estafette. Via onze camera’s geven we het stokje door aan elkaar, het beeld stapelt zich op en degradeert.

De liveness van deze digitale tijd is te vinden in de onstabiele verbinding, de oneindige echo’s en de onzekerheid die dit met zich meebrengt.

Via onze laptop en telefoon vinden onze woonkamers elkaar. Nog nooit was ik zo in contact met kunstenaars in andere landen.

Dit gezamenlijke, digitale onderzoek heeft een grote invloed op het onderzoek van mijn bachelorproef.
Voor mijn bachelorproef houd ik mij bezig met de relatie tussen het fysieke en het digitale lichaam. Wat is de balans tussen die twee en op welke manieren beïnvloeden ze elkaar? Via cyber feminisme, science fiction, Donna Harraway's Cyborg Manifesto, OBS studio, oneindige spiegels en Xenofeminisme vind ik mijn weg.

Deze zoektocht uit zich op dit moment in de vorm van een fysieke en digitale speeltuin waarin bezoek meer dan welkom is.