Het blauw is een veel terugkerend element in mijn werk. Het is nooit een bewuste keuze geweest om met deze kleur te werken, maar terugkijkend zie ik dat ik het vaak gebruik. De kleur blauw staat voor mij symbool voor de toekomst. Het is de kleur van het licht die onze telefoon- en computerschermen onze ogen in sturen. Het is de kleur van het digitale tijdperk, een thema (en vorm) dat (die) ik graag onderzoek met mijn werk.

Dit thema komt ook terug in de twee touchscreens.

Op het ene scherm is een foto te zien van mij(n lichaam) in een grote, lege ruimte. Ik werk graag fysiek, al mijn werk heeft een fysieke insteek. Vaak creëer ik door mijzelf een bewegingsopdracht/score te geven. Via improvisatie in een lege ruimte kom ik tot materiaal.
Het andere scherm toont de zoekpagina van Google. In mijn werkproces ligt de nadruk op onderzoek, ik poog altijd te vertrekken vanuit nieuwsgierigheid. Ik breng vele uren door op Google, om informatie te zoeken die mij inspireert en verder helpt in mijn zoektochten.

Daarnaast zijn beide schermen interactief. In het fotoscherm zou je door kunnen swipen en zo bladeren door mijn persoonlijk fotoarchief. Je ziet alle foto’s die ik in de laatste maanden met mijn iPhone heb gemaakt. Dit heeft een relatie met mijn werk: ik vertrek vaak vanuit het persoonlijke. Mijn eigen leven en ideeën zijn een belangrijk onderdeel van mijn werk. Op het Googlescherm zou je kunnen intypen wat je wil en zo je eigen onderzoek beginnen. Dat beide schermen interactief zijn is ook een terugkerend element in mijn werk. Ik probeer mijn publiek altijd te activeren via mijn werk. Dit gebeurt niet perse fysiek, maar eerder in hun gedachtes. Ik streef naar het activeren van nieuwsgierigheid bij zowel mijzelf als bij de toeschouwer. Daarnaast zorgt de interactiviteit van deze schermen ervoor dat de toeschouwer zelf keuzes kan maken: naar welke foto swipe je toe en wat zou je willen googelen? Dit maken van keuzes is ook iets wat ik graag opzoek in mijn werk.

De (lichtgevende) discoballen staan voor de populaire cultuur. Ik haal veel van mijn inspiratie en ideeën hiervandaan. Ik vind het fijn om te samplen uit deze cultuur, ik hou van de glitter, de snelheid en de constante vernieuwingen die hier plaatsvinden.

Zoals ik al zei vertrek ik graag vanuit het persoonlijke. Dit is waar de LGBT+ vlag vandaan komt. Ik ben een intersectionele queer feminist in een lesbische relatie die graag de heterenormativiteit bevraagt, zowel in mijn dagelijkse leven als in mijn kunst. Ik strijd voor radicale gelijkheid en doe dit door vragen te stellen en te onderzoeken. Dit is een element dat nieuw is in mijn werk, maar wat ik steeds vaker onderzoek en integreer.

De LGBT+ vlag

STARTPAGINA